In 2018 is het 73 jaar geleden, dat WO II eindigde. Wij herdenken elke 4 mei de doden die in WO II gevallen zijn: soldaten, verzetshelden, joden. Dat herdenken doen we trouwens pas sinds 1961.
Er zijn na 73 jaar bijna geen mensen meer, die de oorlog zelf nog hebben meegemaakt. De beleving van WO II vervaagt. De geleerde lessen worden niet meer gevoeld door de 4een 5egeneratie en niet door geïmmigreerde Nederlanders.
Elk jaar opnieuw ontstaat er weer discussie of die dodenherdenking misschien anders moet. Moeten we ook anderen herdenken? Uit andere, latere oorlogen zoals Indonesië? Libanon? Afghanistan? Verdronken vluchtelingen op de Middellandse Zee? Herdenken we alleen de ‘goeien’? Of wordt het tijd om ook degenen te herdenken, die aan de andere kant van het gelijk stonden?
Wordt het een waarschuwing tot welk onrecht vreemdelingenhaat en nationalisme kunnen leiden? Waarbij beide zijden verliezen?
Moeten we terug naar een ‘pure’ herdenking van de gevallenen uit WO II, zoals het comité 4-5 mei wil? Of proberen we oprecht alle Nederlanders er bij te betrekken?
Als PvdA-lid ben je van harte uitgenodigd om aan te schuiven bij deze Koffietafel.
Ook niet-PvdA-leden zijn van harte welkom.
