Wonen raakt aan de grondrechten van een mens. Veel mensen wonen heerlijk in de dorpen van West Betuwe. Het wordt echter een ander verhaal als het gaat om sociale huurwoningen. Daaraan wordt een schreeuwend gebrek ervaren. Vooral voor jonge starters en ouderen die wel een kleiner huis willen maar niet in een andere kern dan hun eigen vertrouwde woonplek willen wonen, is in elke kern wel behoefte
Er zijn zat initiatieven vanuit de inwoners zelf. Maar de gemeente denkt daarin niet genoeg mee.
Ook de woningcorporaties valt iets te verwijten. Zij kunnen 20 jaar van tevoren al zien aankomen aan hoeveel starters- of ouderenwoningen behoefte zal zijn. Tijd genoeg zou je zeggen.
Wat je ze niet kan verwijten, is dat zij niet speculatief op voorhand grond aankopen zoals projectontwikkelaars. Dat mogen zij wettelijk niet.
De gemeente zal moeten praten met die projectontwikkelaars. En als dat niets oplevert, zoeken naar mogelijkheden om die projectontwikkelaars, die grondposities hebben verworven, te verplichten altijd een vast percentage van de gewenste woningen in de sociale huursfeer te bouwen.
Vele concrete invulplekken werden genoemd.
Een ander probleem is de verduurzaming van huizen. Woningbouwcorporaties ervaren nu hoe lastig het is, dat losse woningen in rijtjes ooit zijn verkocht. Dat maakt energieneutraal maken ingewikkeld. Niet tegen de verhoging van huren aankijken, immers die worden gecompenseerd door lagere energielasten.
